دوره آموزشی آشنایی با وظایف مسئول فنی داروخانه گیاهپزشکی، از تاریخ 11 شهریور لغایت 12 شهریورماه 1402 به
مدت 2 ساعت، توسط سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس
برگزار گردید. در این دوره آموزشی مهندس حجت دهقانی، مسئول فنی داروخانه
گیاهپزشکی باغبان جهرم حضور داشت. گفتنی است در پایان این دوره، گواهینامه
جهت بهره مندی از مزایای دوره آموزشی به ایشان اعطاء گردید.
دوره آموزشی اصول نسخه خوانی(ویژه مسئولین فنی داروخانه های گیاهپزشکی)، از تاریخ 31 مرداد لغایت 1 شهریورماه 1402 به
مدت 1 ساعت، توسط سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس
برگزار گردید. در این دوره آموزشی مهندس حجت دهقانی، مسئول فنی داروخانه
گیاهپزشکی باغبان جهرم حضور داشت. گفتنی است در پایان این دوره، گواهینامه
جهت بهره مندی از مزایای دوره آموزشی به ایشان اعطاء گردید.
بیماری سفیدک پودری یونجه: عامل بیماری قارچ Leveillula taurica می باشد که به عنوان مهم ترین بیماری یونجه گزارش شده است. نشانه های این بیماری در برگ ها به صورت پوشش پودری سفیدرنگ متراکم یا پراکنده است که به تدریج ساقه و حتی میوه را نیز ممکن است در بر گیرد. در اواخر فصل این پوشش سفیدرنگ به صورت نقاط نارنجی که به تدریج قهوه ای مایل سیاه می شوند، در می آید. در اثر رشد قارچ علاوه بر برگ، بقیه اندام های گیاهی نظیر ساقه نیز آلوده می شوند.
روش های کنترل سفیدک پودری یونجه: برای کنترل بیماری سفیدک پودری یونجه می توان از آذیلون یک لیتر در هکتار، پارومی اس و یا سولفور به میزان 2 در هکتار و همچنین پنکونازول و هگزاکونازول 250 سی سی در هکتار استفاده نمود.
بیماری سفیدک داخلی یونجه: قارچ Peronospora aestivalis عامل بیماری است. نشانه های معین بیماری سفیدک داخلی یونجه، ایجاد لکه های زرد یا سفید رنگ در سطح برگ ها است و در پشت برگ ها و در محل زرد شده، پوشش قارچی به رنگ سفید متمایل به خاکستری به وجود می آید. فواصل گره ها روی ساقه کم شده و ساقه کوتاه تر و برگ های جوان پیچیده و لوله ای می شوند. چنانچه بیماری سفیدک داخلی یونجه به صورت سیستمیک و داخلی در آید ساقه ها متورم، کوتاه و برگ ها به طور عمومی تغییر رنگ می دهند.
روش های کنترل سفیدک داخلی یونجه: جهت کنترل می توان از مانکوزب به میزان 2 کیلوگرم در هکتار و کلرتالونیل 2 کیلوگرم در هکتار استفاده نمود.
بیماری لکه قهوه ای یونجه: عامل بیماری قارچ Pseudopeziza medicaginis می باشد. این بیماری بیشتر در آب و هوای سرد و خنک شایع است و با گرم شدن هوا شدت آن کاهش می یابد. در اثر خسارت این قارچ لکه هایی گرد و قهوه ای با قطر 1 تا 2 میلی متر ابتدا روی برگ های پایینی و سپس روی تمام برگ ها تشکیل می دهد. این بیماری باعث ریزش برگ های یونجه می شود.
روش های کنترل لکه قهوه ای یونجه: علاوه بر برداشت زودهنگام چین نخست جهت جلوگیری از گسترش بیماری، در صورت شدت این بیماری می توان از مانکوزب 2 کیلوگرم در هکتار استفاده نمود.
بیماری نماتد ساقه یونجه: نماتد Ditylenchus dipsaci روی یونجه ایجاد خسارت می نماید. خسارت ناشی از این نماتد بیشتر در قسمت های هوایی و به صورت کوتاه ماندن بوته های آلوده، کم شدن فاصله بین گره ها، کوچکی و بد شکلی و سفید شدن برگ ها و ساقه های آلوده دیده می شود. علایم این بیماری در مزارع به صورت لکه لکه دیده می شود.
روش های کنترل نماتد ساقه یونجه: جهت کنترل نماتد ساقه یونجه می توان از نماتدکش اتمیک 8 لیتر در هکتار استفاده نمود؛ همچنین یک سال تناوب و کاشت دو یا سه گیاه زارعی غیر از بقولات مانند غلات، به طور معمول جمعیت نماتد را کاهش می دهد.
آفت سرخرطومی برگ یونجه: با نام علمی Hypera postica، از مهم ترین آفات کشت یونجه است و خسارت این آفت به دلیل تغذیه لاروها از شاخ و برگ گیاهان می باشد . لارو سرخرطومی در آغاز از غنچه های انتهایی و با گذشت زمان و بزرگتر شدن آنها، از برگچه ها تغذیه میکند. در صورتی که روند تغذیه با شدت بالایی ادامه یابد، بوته ها به طور کامل بدون برگ خواهند شد. آسیب سرخرطومی برگ یونجه در فصل بهار در مدت 4 تا 6 هفته رخ می دهد که همزمان با چین اول است.
روش های کنترل سرخرطومی یونجه: جهت کنترل سرخرطومی برگ یونجه می توان از ترکیب فن والریت 1 لیتر در هکتار و ژوپیتر سی اس 150 سی سی در هکتار، فوزالون 3 لیتر در هکتار، ترکیب ژوپیتر سی اس 150 سی سی و 250 گرم استامی پراید در هکتار و ترکیب مالاتیون 2 لیتر در هکتار و ژوپیتر سی اس 150 سی سی در هکتار استفاده نمود.
بیماری پوسیدگی قهوه ای میوه مرکبات: گونه های قارچ Phytophthora parasitica و P. citrophthora سبب ایجاد پوسیدگی قهوه ای می شوند. در این بیماری یک طرف میوه به رنگ قهوه ای روشن (خرمایی) تا قهوه ای زیتونی در می آید و سپس پوست آلوده چرمی و سفت می شود.

میوه های آلوده عمدتا می ریزند. در حضور رطوبت، روی میوه های آلوده اسپورهای قارچ به صورت گرد سفیدرنگ در سطح پوست گسترش می یابد و در تماس با میوه های مجاور به میوه های سالم انتشار می یابد.
روش های کنترل پوسیدگی قهوه ای میوه مرکبات: جهت کنترل می توان از اکسی کلرور مس و بردو مایع یا مخلوط بردو 2 کیلوگرم در هزار لیتر آب و متالاکسیل + مانکوزب با نسبت 2 در هزار استفاده نمود.
بیماری آنتراکنوز مرکبات: عامل این بیماری قارچ Colletotrichum gloeosporioides می باشد که در اثر آن برگ ها ابتدا زرد و سپس خشک می شوند و در نهایت می ریزند. آلودگی شدید سر شاخه ها به خشک شدن آن ها منجر می شود. روی میوه ها لکه های کوچک و بزرگ ابتدا به رنگ قرمز مایل به قهوه ای تشکیل می شود، سپس این لکه ها به رنگ قهوه ای تیره و در نهایت به رنگ سیاه در می آیند.
روش های کنترل آنتراکنوز مرکبات: جهت کنترل این بیماری می توان از اکسی کلرور مس، بردو مایع و یا مخلوط بردو 2 کیلوگرم در هزار لیتر آب، مانکوزب 2 در هزار و یا کلرتالونیل 2 در هزار استفاده نمود.
بیماری تریستزای مرکبات: رایج ترین علایم بیماری تریستزای مرکبات شامل توقف رشد، ضعف، زردی، گل دهی بی موقع، زوال تدریجی یا سریع درختان آلوده روی پایه نارنج و سایر پایه های حساس است. ویروس تریستزای مرکبات از طریق مواد گیاهی آلوده و شته منتقل می شود. این ویروس مرکبات به راحتی از طریق پیوند از درختان آلوده به نهال ها منتقل می شود.
روش های کنترل تریستزای مرکبات: شته جالیز ناقل اصلی ویروس تریستزا در شمال ایران می باشد. بنابراین، برای کنترل بیماری تریستزا نیاز است که با این شته مبارزه شود. جهت کنترل شته جالیز روی مرکبات می توان از پریمیکارب 500 تا 700 گرم در هزار لیتر آب، مالاتیون 2 تا 2 و نیم لیتر در هزار لیتر آب و پی متروزین یک کیلوگرم در هزار لیتر آب استفاده کرد.
بیماری شانکر مرکبات: عامل بیماری شانکر مرکبات باکتری Xanthomonas citri subsp citri می باشد. در سطح زیرین و روی برگ، سرشاخه و میوه ها لکه های برجسته و جوشی شکل ایجاد می شود.
جوش ها پس از مدتی چوب پنبه ای و مانند دهانه آتشفشان فرورفته می شوند، به طوری که حاشیه آن ها برجسته و مرکز آن ها فرورفته است. یکی از نشانه های ویژه این بیماری وجود هاله زرد رنگی در اطراف هر لکه روی برگ می باشد.
روش های کنترل شانکر مرکبات: جهت کنترل بیماری شانکر مرکبات می توان از اکسی کلرور مس، بردو مایع و یا مخلوط بردو 2 تا 3 کیلوگرم در هزار لیتر آب استفاده کرد.
آفت شته جالیز: شته جالیز با نام علمی Aphis gossypii روی سرشاخه های جوان مرکبات تغذیه کرده که سبب ترشح عسلک و تولید دوده روی گیاه می شود. این شته ناقل بیماری ویروسی تریستزا در شمال ایران می باشد.
روش های کنترل شته جالیز: جهت کنترل شته های مرکبات می توان از پریمیکارب 500 تا 700 گرم در هزار لیتر آب، مالاتیون 2 تا 2 و نیم لیتر در هزار لیتر آب، پی متروزین 1 کیلوگرم در هزار لیتر آب، ایمیداکلوپراید 500 سی سی در هزار لیتر آب و استامی پراید 250 گرم در هزار لیتر آب استفاده کرد.
آفت بالشک مرکبات: با نام علمی Pulvinaria aurantii آفت غالب باغ های مرکبات شمال کشور است. این حشره با تغذیه از شیره گیاهی سبب تضعیف درخت می شود. تولید مقدار زیاد عسلک سبب آلودگی شدید گیاه به قارچ دوده می شود.
آفت شپشک استرالیایی: با نام علمی Icerya purchase یکی از مهم ترین آفات باغ های مرکبات است که با مکیدن شیره گیاهی سبب ایجاد ضعف درختان می شود. در آلودگی بالا ریزش برگ و میوه و خشک شدن سرشاخه های جوان را به دنبال دارد. به علت ترشح عسلک فراوان میوه و برگ با لایه ای از دوده پوشیده می شود.
آفت سپردار قهوه ای مرکبات: با نام علمی Chrysomphalus dictyospermi می باشد. عمده خسارت آفت مربوط به نسل های دوم و سوم می باشد. این حشره به برگ و میوه و گاهی به شاخه های سبز مرکبات حمله کرده و از شیره گیاهی تغذیه می کند. لکه های زردرنگ در محل تغذیه، ریزش برگ ها و کوچک ماندن میوه ها از علایم خسارت این آفت می باشد.
آفت شپشک آردآلود مرکبات: با نام علمی Pseudococcus citri می باشد. پوره های سن یک در پشت برگ ها و سرشاخه های جوان استقرار یافته و از اردیبهشت ماه پوره های بعدی به روی میوه رفته و از شیره گیاهی تغذیه می کند. ترشح عسلک فراوان و در صورت تراکم زیاد آفت، ریزش میوه ها را به دنبال خواهد داشت.
روش های کنترل شپشک های مرکبات: می توان از کلرپیریفوس 1.5 تا 2 لیتر در هزار لیتر آب، اتیون 1.5 تا 2 لیتر در هزار لیتر آب و روغن امولسیون شونده 1 تا 1.5 درصد به صورت پیش بهاره استفاده کرد.
آفت کنه قرمز مرکبات: با نام علمی Panonychus citri به برگ، میوه و پوست شاخه و تنه درختان حمله کرده و از شیره سلولی گیاه تغذیه می کند. ایجاد لکه های کم رنگ روی سطح بالایی برگ در نتیجه تغذیه، قاشقی شدن و ریزش برگ ها، خشکیدگی سرشاخه های جوان و نقره ای شدن میوه بالغ در آلودگی شدید از علایم خسارت آن می باشد.
آفت کنه زنگ یا کنه نقره ای مرکبات: با نام علمی Phyllocoptruta oleivora نسوج برگ و میوه را پاره کرده و شیره گیاهی را می مکد که سبب ضعف شدید درخت خواهد شد. همچنین، باعث مخملی شدن میوه ها (حالت زنگار) روی درخت های نارنج و پرتقال و خاکستری مایل به قهوه ای شدن میوه لیمو می شود.
روش های کنترل کنه های مرکبات: جهت کنترل می توان از آبامکتین 20 سی سی + 250 سی سی روغن در 100 لیتر آب برای یک نوبت سمپاشی، نئورون 1 لیتر در هزار لیتر آب، ارتوس 500 تا 700 سی سی در هزار لیتر آب، نیسورون 500 تا 750 سی سی در هزار لیتر آّب، کلوفنتزین 250 تا 500 سی سی در هزار لیتر آب و انویدور 200 تا 300 سی سی در هزار لیتر آب استفاده کرد.
آفت مگس میوه مدیترانه: با نام علمی Ceratitis capitata به سبب تغذیه در مرحله لاروی از گوشت میوه مرکبات سبب نفوذ قارچ عامل کپک آبی و باکتری ها به داخل میوه و در نتیجه پوسیدگی و لهیدگی میوه می شود. در نهایت میوه های آلوده و پوسیده ریزش پیدا می کند.
روش های کنترل مگس میوه مدیترانه: جهت کنترل می توان از تری کلرفن 1 تا 2 کیلوگرم در هزار لیتر آب و مالاتیون 2 لیتر در هزار لیتر آب استفاده کرد.
آفت مینوز برگ مرکبات: با نام علمی Phyllocnistis citrella می باشد. لاروهای آفت از پارانشیم برگ بین دو کوتیکول تغذیه کرده و باعث چین خوردگی برگ ها و ایجاد دالان های رنگ پریده روی آن ها می شود. خسارت عمده آن در خزانه های بذری و پیوندی و باغ های تازه احداث شده می باشد.
روش های کنترل مینوز برگ مرکبات: جهت کنترل می توان از استامی پراید نیم کیلوگرم در هزار لیتر آب، کنفیدور 35 سی سی + 300 سی سی روغن در 100 لیتر آب، هگزافلومورون 25 سی سی + 300 سی سی روغن در 100 لیتر آب و آبامکتین 1 لیتر در هزار لیتر آب استفاده کرد.
آفت راب خاکستری: با نام علمی Parmacella ibera با تغذیه روی برگ و میوه سبب سوراخ شدن آن ها و لهیدگی و ریزش زود هنگام میوه می شود. همچنین، به دلیل تغذیه از جوانه ها و برگ ها سبب از بین رفتن نهال های جوان می شود.
روش های کنترل راب خاکستری: جهت کنترل راب ها در باغات مرکبات می توان از متالدهید 20 تا 25 کیلوگرم در هکتار استفاده کرد.
بیماری پوسیدگی گل آذین خرما: این بیماری توسط قارچ Mauginella scattae ایجاد می شود و از مهمترین بیماری های نخلستان است. اواخر زمستان و یا اوایل بهار، اولین علایم آلودگی در هنگام ظهور اسپات به صورت لکه هایی به رنگ قهوه ای دیده می شود. بیماری ابتدا از قسمت انتهایی غلاف شروع شده و در ادامه به قسمت های دیگر آن گسترش می یابد. در مراحل پیشرفته گل ها کاملا گندیده و سیاه شده و روی غلاف اسپات، لکه های سیاه بزرگ با حاشیه های صورتی ظاهر می گردد. اگر شدت بیماری در مراحل اولیه بسیار زیاد باشد اسپات باز نشده و کاملا خشک می شود.
روش های کنترل پوسیدگی گل آذین خرما: برای این بیماری تیوفانات متیل 500 گرم در هزار لیتر آب و کاربندازیم 1 کیلوگرم در هزار لیتر آب قابل توصیه است. بهترین زمان سمپاشی پس از برداشت محصول و قبل از باز شدن اسپات ها (بهمن ماه) میباشد.
بیماری زنگ زگیلی خرما: این بیماری توسط قارچ Graphiola phoenicis در تمام مناطق خرماخیز به خصوص در مناطق با درصد رطوبت بالای هوا شیوع دارد. قارچ عامل بیماری به قسمت های مختلف برگ نظیر برگچه ها و رگبرگ اصلی حمله می کند. در اثر این بیماری نقطه های کوچک زیر اپیدرم بافت مورد حمله ایجاد می شود که به تدریج توسعه یافته و در مراحل آخر سیاهرنگ می شوند. در این موقع زگیل های کوچک استوانه ای شکل که قطر آن ها بین 1 تا 3 میلیمتر است روی سطح برگ تشکیل می شود.
روش های کنترل زنگ زگیلی خرما: یکی از راه های کنترل این بیماری هرس کردن برگ های آلوده و سوزاندن آن هاست. سمپاشی با مخلوط بردو، بردو مایع و یا اکسی کلرور مس 3 کیلوگرم در هزار لیتر آب قبل از پراکنده شدن اسپورهای قارچ می تواند مفید باشد. عملیات سمپاشی باید طی 3 تا 4 مرحله و به فواصل 15 روز یکبار انجام شود.
آفت زنجره خرما: این آفت با نام علمی Ommatissus binotatus می باشد که علاوه بر نخلهای خرما به نخلهای زینتی نیز صدمه میزند. حمله آن با ترشح فراوان عسلک همراه بوده و به همین علت سطح برگها از قارچهای مولد دوده نیز پوشیده میشود. میوه های درختان آلوده کوچک، چروکیده و فاقد رشد کافی هستند. درختانی که در مجاورت نهرهای آب قرار گرفته اند، آلودگی بیشتری نشان میدهند.
روش های کنترل زنجره خرما: جهت کنترل زنجره خرما می توان از استامی پراید 250 گرم در هکتار، ایمیداکلوپراید 250 سی سی در هکتار و صابون نوترون 250 سی سی در هکتار استفاده کرد.
آفت کنه گردآلود یا تارتن خرما: با نام علمی Paratetranychus afrasiaticus از مهم ترین آفات خرما می باشد که سالانه خسارت فراوانی را به محصول خرما وارد می آورد. در اثر تغذیه این آفت برگ ها به زردی می گرایند و تارهای فراوان آنها سبب جلب گرد و خاک می شود و درختان آفت زده حالت خاک آلود دارند. میوه ها نیز چروکیده شده و سطح شان با تارهای این آفت و گرد و خاک پوشیده می شود. به طور کلی درختان ضعیف و آن هایی که از نظر آبیاری و سایر عملیات زراعی در شرایط نامساعدی قرار دارند، بیشترین خسارت را می بینند.
روش های کنترل کنه گردآلود یا تارتن خرما: جهت کنترل کنه گردآلود یا تارتن خرما می توان از پروپارژیت 1 لیتر در هزار، هگزی تیازوکس نیم لیتر در هزار و فن پیروکسی میت نیم لیتر در هزار استفاده کرد.
دانشمندان به کمک اصلاح ژنتیکی توانسته اند نسل جدیدی از توت فرنگی را تولید کنند که رنگ آبی دارد
سورگوم که از آن به عنوان ذرت خوشه ای نیز یاد می شود، گیاهی از مجموعهی غلات و دارای شباهت ظاهری به ذرت و غلات است.
گل سینره یا سینرر (PERICALLIS HYBRID) بومی جزایر قناری و از خانواده COMPOSITAE است.
گیاه خیار در دمای پایین تر از 16 تا 18 درجه کمترین رشد و در دمای 22 تا 27 درجه بیشترین رشد و در دمای 32 درجه از رشد آن کاسته می شود.
از نظر گیاه شناسی، صیفیجات به آن دسته از گیاهانی گفته می شود که دارای میوه بوده و از طریق گلدهی میوه تولید می کنند؛ مانند: خیار، هویج، سیب زمینی، گوجه و... .
دوره آموزشی روف گاردن و دیواره سبز و فضاهای سبز عمودی، از تاریخ 8 تیر لغایت 9 تیرماه 1402 به
مدت 12 ساعت، توسط سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس
برگزار گردید. در این دوره آموزشی مهندس حجت دهقانی، مسئول فنی داروخانه
گیاهپزشکی باغبان جهرم حضور داشت. گفتنی است در پایان این دوره، گواهینامه
جهت بهره مندی از مزایای دوره آموزشی به ایشان اعطاء گردید.
در بازدید از باغ آقای اسکندر یوسفی واقع در منطقه چدرویه شهرستان جهرم، به تاریخ بیست و یک اردیبهشت ماه هزار و چهارصد و دو، با مسائل و مشکلاتی روبرو شدیم که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت:
در بازدید از باغ آقای رحیمی واقع در منطقه چناران شهرستان جهرم، به تاریخ دوازده اردیبهشت ماه هزار و چهارصد و دو، با مسائل و مشکلاتی روبرو شدیم که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت:
در بازدید از باغ آقای شجاعت پیشه واقع در منطقه حیدرآباد شهرستان جهرم، به تاریخ یازده اردیبهشت ماه هزار و چهارصد و دو، با مسائل و مشکلاتی روبرو شدیم که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت:
در بازدید از باغ آقای گستهم نژاد واقع در منطقه فرهنگ شهر جهرم، به تاریخ ده اردیبهشت ماه هزار و چهارصد و دو، با مسائل و مشکلاتی روبرو شدیم که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت:
امروزه به دلیل اهمیت امنیت غذایی، تناسب تغییرات اقلیمی بر اراضی تحت کشت جهت تولید محصول یک هدف مهم است.
از آنجا که خاک های آهکی حدود 30 درصد از سطح زمین را می پوشاند، می توان گفت که کلروز ناشی از فقر آهن در حدود 30 درصد محصولات زراعی سراسر جهان مشهود است.
مقادیر زیاد آهک، قلیایی بودن، تراکم بالای خاک، کمبود ماده آلی و تهویه ضعیف از عوامل کاهش جذب آهن در این خاک ها شده است.
کلروز ناشی از فقر آهن یک اختلال مهم تغذیه ای در خاک های آهکی به شمار می رود که سبب کاهش در مقادیر کلروفیل، رشد رویشی و همچنین کاهش در عملکرد و کیفیت میوه می شود.
نام انگلیسی Pampas Grass
نام علمی Cortaderia Selloana
علف پامپاس بومی آرژانتین، چند ساله و دارای برگ های بلند است و گل های زیبایی تولید می کند. این گیاه به دلیل رشد بیش از حد و توانایی بالا در تکثیر شدن به عنوان یک علف هرز مهاجم شناخته شده و در بعضی از مناطق بومی کاشت آن ممنوع است.
گیاه پامپاس یک گیاه زینتی نیز محسوب شده و از آن در طراحی فضای سبز هم استفاده می شود. گلهای آن معمولا کرم و صورتی رنگ و ساقه های آن بلند هستند. روش تکثیر از طریق بذر است و خود گیاه توانایی تولید بیش از یک میلیون بذر را در طول عمر خود دارد.
گیاهان تازه کاشته شده به آبیاری کمی احتیاج دارند و گیاهان بالغ معمولا به آبیاری نیاز ندارند. خاک مناسب کشت پامپاس ،ترکیب خاک برگ و شن می باشد و بهتر است خاک سنگین نباشد زیرا آب را در خود نگه داشته و احتمال پوسیدگی و رشد ضعیف وجود دارد.
نور مستقیم آفتاب یکی از شرایط اساسی برای رشد این علف به شمار می آید، به طوری که در شرایط نور کم رشد ضعیف و عدم گلدهی اتفاق می افتد. مقاوم به سرما و گرما می باشد و آبیاری سنگین، انواع شپشک ها و کنه ها جزء بیماری ها و آفات پامپاس محسوب می شود.
بهترین زمان هرس، اواخر زمستان و اوایل بهار به صورت قطع گلهای خشکیده و کوتاهی برگهاست. البته در مناطقی که بارش سنگین برف وجود دارد بهتر است عملیات هرس قبل از ریزش برف صورت گیرد.